Ian Dury & The Blockheads – Blockheads (1985). Ian Dury (Harrow, 12 mei 1942 – Londen, 27 maart 2000) was een Brits zanger, liedjesschrijver en bandleider. Hij is vooral bekend als oprichter en voorman van de Britse band Ian Dury & The Blockheads.
Ian Dury and The Blockheads – Blockheads (Live)
Hammersmith Odeon, Londen, Engeland, 1985
Dury werd geboren in West-Londen als zoon van een Ierse moeder en een Engelse buschauffeur. Na de oorlog verhuisde het gezin naar Upminster, Essex. In 1949 heerste er een polio-uitbraak, en tijdens een vakantie in Southend-on-Sea zwom Dury in besmet water; hij raakte gedeeltelijk verlamd. Twee jaar later ging hij naar een school voor gehandicapte kinderen in Chailey. Dury liet zich niet belemmeren door het feit dat hij polio had opgelopen en groeide op tot een tiener met interesses in rock-‘n-roll, jazz en schilderen. In 1964 ging hij naar het prestigieuze Royal College of Art waar Peter Blake, later bekend van de Sgt. Pepper’s-hoes, hem de kneepjes van de schilderkunst bijbracht. Vanaf 1967 stond Dury zelf voor de klas; hij woonde toen in Canterbury.
Dury besloot dat zijn toekomst niet in het schilderen lag maar in de muziek. In 1970 werd hij zanger van de band Kilburn & The High Roads (verwijzing naar Kilburn High Road). Hun eerste optreden was op 5 december 1971 in de Croydon School of Art en in de daaropvolgende jaren bouwden ze een live-reputatie op in het kroegen- en universiteitencircuit. In 1973 stonden de Kilburns in het voorprogramma van The Who tijdens de Quadrophenia-tournee waarna ze een contract tekenden bij Dawn Records; in 1975 verschenen het album Handsome en de singles Billy Bentley en Crippled With Nerves. Daarna ging de band uit elkaar. Dury richtte met diverse ex-Kilburns The Blockheads op en werd door de in opkomst zijnde punkgeneratie als een antiheld onthaald. In 1977 tekende hij een contract bij het toen net gestarte Stiff Records.
Aan het eind van dat jaar verscheen het debuutalbum New Boots and Panties!! waarvan de eerste single Sex & Drugs & Rock & Roll begin 1978 een grote hit werd die in minder dan drie minuten (en in vier woorden) aangaf waar het uiteindelijk in de muziek (en dus in het leven) om draait. De opvolgende singles waren What a Waste (later gesampled in Can I Kick It? van A Tribe Called Quest) en Hit Me with Your Rhythm Stick, een vrolijk nummer met een opmerkelijke tekst, aangezien Dury de enige is die rhythm stick op Ich liebe dich wist te laten rijmen. Wederom had hij een grote hit te pakken; nr. 1 in de Engelse top 40 in november 1978. In mei 1979 kwam de langverwachte tweede plaat uit; Do It Yourself lag in het verlengde van New Boots, maar dan met disco-invloeden. Inbetweenies werd in sommige Europese landen op single uitgebracht, gevolgd door Reasons to Be Cheerful, Part 3 (niet op het album) dat in Engeland de derde plaats haalde.
Voetnoot
- Meer:
- Bronnen: funkystuff.org
- Uitgaand: Paradiso (Amsterdam), 013 (Tilburg)
- Zoekwoorden: